طراحی قالب ریختهگری ریژه | فرآیند، استانداردها و مزایای تولید
ریختهگری ریژه یک فرآیند ریختهگری است که در آن فلز مذاب به داخل یک قالب دائمی ریخته میشود. در این فرآیند، قالبها معمولاً از فلزات یا آلیاژهایی با مقاومت حرارتی و سایشی بالا ساخته میشوند. فرآیند ریختهگری ریژه امکان تولید قطعات با دقت ابعادی بالا و سطح صاف را فراهم میکند. کاربردهای ریختهگری ریژه بسیار گسترده است و شامل تولید قطعات خودرو، صنایع هوایی، و تجهیزات پزشکی میشود. طراحی قالب ریخته گری ریژه در این روش از اهمیت بالایی برخوردار است و نقش کلیدی در کیفیت نهایی محصول دارد. با استفاده از فرآیند ریختهگری ریژه میتوان قطعات پیچیده با دقت بالا تولید کرد.


تعریف ریختهگری ریژه و تفاوت آن با سایر روشهای ریختهگری
ریختهگری ریژه، نوعی از فرآیند ریختهگری است که در آن مذاب فلز به داخل قالبهای دائمی تزریق میشود، بر خلاف ریختهگری ماسهای که از قالبهای یکبار مصرف استفاده میکند. مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر نشان میدهد که این روش دقت ابعادی بالاتری دارد و سطح نهایی قطعه صافتری حاصل میشود. انواع قالبهای دائمی در ریختهگری ریژه میتوانند از جنس فولاد یا چدن باشند و چندین بار مورد استفاده قرار گیرند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که حرارت به طور یکنواخت توزیع شود تا از ایجاد عیوب جلوگیری شود. فرآیند ریختهگری ریژه امکان تولید قطعات با سرعت بالا را فراهم میکند.
مقایسه قالبهای دائمی و قالبهای ماسهای نشان میدهد که انتخاب بین این دو روش به عوامل متعددی بستگی دارد. قالبهای دائمی، که عمدتاً در ریختهگری ریژه استفاده میشوند، دقت ابعادی و کیفیت سطحی بالاتری را ارائه میدهند و برای تولید انبوه مناسب هستند. در مقابل، قالبهای ماسهای ارزانتر بوده و امکان تولید قطعات بزرگتر و پیچیدهتر را فراهم میکنند، اما دقت و کیفیت سطح قطعات تولیدی معمولاً پایینتر است. بنابراین، تصمیمگیری در مورد استفاده از هر کدام، باید بر اساس نیازهای خاص پروژه و بودجه در دسترس صورت پذیرد.
قطعات صنعتی تولید شده با روش ریختهگری ریژه
ریختهگری ریژه در تولید طیف گستردهای از قطعات صنعتی کاربرد دارد. از جمله این قطعات میتوان به پیستونها، سیلندرها، چرخدندهها، و بلوکهای موتور اشاره کرد. ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه معمولاً بهتر از قطعات تولید شده با روشهای ریختهگری ماسهای است. این قطعات به دلیل دقت ابعادی بالا و سطح صاف، در صنایع مختلف مورد استفاده قرار میگیرند. طراحی قالب ریخته گری ریژه برای تولید این قطعات باید به گونهای باشد که تمامی جزئیات قطعه به درستی منتقل شوند. فرآیند ریختهگری ریژه این امکان را فراهم میکند که قطعات پیچیده با کیفیت بالا تولید شوند.


اصول طراحی قالبهای ریختهگری ریژه
طراحی قالب ریخته گری ریژه نیازمند رعایت اصول مهندسی دقیقی است. یکی از مهمترین اصول، طراحی سیستمهای راهگاهی مناسب برای جریان مذاب است. همچنین، طراحی سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه باید به گونهای باشد که انجماد به صورت یکنواخت صورت گیرد. مقاومت حرارتی و سایشی قالبهای ریژه نیز باید در نظر گرفته شود تا عمر قالب افزایش یابد. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در کیفیت نهایی قطعه دارند. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از قالبهای بهینه، میتواند قطعاتی با دقت بالا تولید کند.
معیارهای مهم در طراحی قالبهای دائمی
در طراحی قالبهای دائمی، معیارهای مختلفی باید مد نظر قرار گیرند. مقاومت حرارتی و سایشی قالبهای ریژه از اهمیت بالایی برخوردار است، زیرا قالب باید بتواند در برابر دماهای بالا و سیکلهای مکرر ریختهگری مقاومت کند. همچنین، طراحی سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه باید به گونهای باشد که حرارت به طور یکنواخت از قالب خارج شود. انواع قالبهای دائمی در ریختهگری ریژه میتوانند از جنس فولاد، چدن یا آلیاژهای خاص باشند. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از قالبهای دائمی، امکان تولید قطعات با کیفیت بالا را فراهم میکند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید با دقت انجام شود تا از بروز عیوب جلوگیری شود.
استانداردهای بینالمللی در طراحی قالبهای ریختهگری ریژه
استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در تضمین کیفیت و ایمنی قطعات تولید شده دارند. این استانداردها شامل مواردی مانند انتخاب مواد مناسب برای قالب، طراحی سیستمهای راهگاهی و تغذیه، و سیستمهای خنککاری میشوند. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه به تولیدکنندگان کمک میکنند تا فرآیند ریختهگری ریژه را به صورت بهینه انجام دهند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید مطابق با این استانداردها باشد تا قطعات تولید شده دارای ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه مطلوب باشند. فرآیند ریختهگری ریژه با رعایت این استانداردها، میتواند قطعاتی با دقت بالا و بدون عیب تولید کند.
نقش سیستمهای خنککاری در قالبهای ریژه
سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه نقش حیاتی در کنترل سرعت انجماد مذاب دارند. طراحی مناسب سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه میتواند از ایجاد عیوبی مانند تخلخل و ترک جلوگیری کند. سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه معمولاً شامل کانالهایی هستند که آب یا روغن از طریق آنها عبور میکند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که سیستم خنککاری به طور یکنواخت حرارت را از قالب خارج کند. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از سیستمهای خنککاری بهینه، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا تولید کند. مقاومت حرارتی و سایشی قالبهای ریژه نیز تحت تأثیر سیستم خنککاری قرار میگیرد.


فرآیند تولید با قالبهای ریختهگری ریژه
فرآیند ریختهگری ریژه شامل چندین مرحله است. ابتدا قالبهای دائمی آماده و تمیز میشوند. سپس مواد اولیه مناسب برای ریختهگری ریژه ذوب شده و به داخل قالب تزریق میشوند. پس از انجماد، قطعه از قالب خارج شده و عملیات پرداخت نهایی روی آن انجام میشود. کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه در تمامی مراحل ضروری است تا از کیفیت قطعات تولید شده اطمینان حاصل شود. طراحی قالب ریخته گری ریژه نقش مهمی در سهولت انجام این فرآیند دارد. ماشینآلات مورد استفاده در فرآیند ریختهگری ریژه باید دقیق و قابل اعتماد باشند. فرآیند ریختهگری ریژه به تولید قطعات با دقت بالا و سرعت زیاد کمک میکند.
آمادهسازی قالبهای دائمی و پوششدهی داخلی آنها
آمادهسازی قالبهای دائمی شامل تمیز کردن و بررسی آنها برای اطمینان از عدم وجود ترک یا آسیب است. فرآیند پوششدهی داخلی قالبهای ریختهگری ریژه برای افزایش دوام و بهبود کیفیت سطح قطعات ریختهگری شده انجام میشود. این پوششها معمولاً از موادی مانند گرافیت یا سرامیک ساخته میشوند و از چسبیدن مذاب به قالب جلوگیری میکنند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که امکان اعمال پوشش به راحتی فراهم شود. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از قالبهای آمادهسازی شده، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا و سطح صاف تولید کند. مقاومت حرارتی و سایشی قالبهای ریژه با پوششدهی بهبود مییابد.
مراحل ذوب، تزریق و جامدسازی در ریختهگری ریژه
در ریختهگری ریژه، ابتدا مواد اولیه مناسب برای ریختهگری ریژه ذوب میشوند. سپس مذاب به داخل قالب تزریق شده و تحت فشار قرار میگیرد تا تمامی حفرهها پر شوند. مرحله جامدسازی بسیار مهم است و باید به گونهای کنترل شود که از ایجاد عیوب جلوگیری شود. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که حرارت به طور یکنواخت توزیع شود و انجماد به صورت جهتدار انجام شود. فرآیند ریختهگری ریژه با کنترل دقیق این مراحل، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا تولید کند. سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه نقش مهمی در کنترل سرعت جامدسازی دارند.


تخلیه و پرداخت نهایی قطعات ریختهگری شده
پس از اتمام فرآیند جامدسازی، قطعه از قالب تخلیه میشود. سپس قطعه وارد مرحله پرداخت نهایی میشود که شامل حذف زوائد، سنگزنی، و پولیش است. کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه در این مرحله نیز انجام میشود تا از کیفیت سطح قطعه اطمینان حاصل شود. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که تخلیه قطعه به راحتی انجام شود و نیاز به عملیات پرداخت حداقل شود. فرآیند ریختهگری ریژه با این مراحل تکمیلی، قطعاتی با دقت ابعادی و کیفیت سطح بالا تولید میکند. ماشینآلات مورد استفاده در فرآیند ریختهگری ریژه باید دقیق و قابل اعتماد باشند.
مزایا و محدودیتهای ریختهگری ریژه
مزایا و محدودیتهای ریختهگری ریژه باید به دقت بررسی شوند تا بتوان از این روش به طور بهینه استفاده کرد. از جمله مزایای ریختهگری ریژه میتوان به دقت ابعادی بالا، سطح صاف قطعات، و امکان تولید انبوه اشاره کرد. مزایا و محدودیتهای ریختهگری ریژه نشان میدهد که این روش برای تولید قطعات پیچیده با دقت بالا مناسب است. اما طراحی قالب ریخته گری ریژه پیچیده است و نیاز به تخصص دارد. فرآیند ریختهگری ریژه نیازمند سرمایهگذاری اولیه بالایی است.
استحکام بالاتر و کیفیت سطحی بهتر در مقایسه با روشهای دیگر
ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه معمولاً بهتر از قطعات تولید شده با روشهای دیگر است. استحکام بالاتر و کیفیت سطحی بهتر در مقایسه با روشهای دیگر باعث شده است که ریختهگری ریژه در تولید قطعات حساس مورد استفاده قرار گیرد. مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر نشان میدهد که این روش دقت ابعادی بالاتری دارد و سطح نهایی قطعه صافتری حاصل میشود. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که این ویژگیها به حداکثر برسند. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از قالبهای بهینه، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا تولید کند.
کاهش هزینههای تولید در تولید انبوه
یکی از مزایای ریختهگری ریژه، کاهش هزینههای تولید در تولید انبوه است. اگرچه سرمایهگذاری اولیه برای طراحی قالب ریخته گری ریژه بالاست، اما با افزایش تعداد قطعات تولید شده، هزینه هر قطعه کاهش مییابد. فرآیند ریختهگری ریژه امکان تولید قطعات با سرعت بالا را فراهم میکند که این امر به کاهش هزینهها کمک میکند. ماشینآلات مورد استفاده در فرآیند ریختهگری ریژه باید به گونهای باشند که بتوانند به صورت مداوم و بدون وقفه کار کنند. مزایا و محدودیتهای ریختهگری ریژه نشان میدهد که این روش برای تولید انبوه قطعات با دقت بالا مناسب است.
چالشهای مربوط به طراحی و نگهداری قالبهای ریژه
طراحی قالب ریخته گری ریژه یک فرآیند پیچیده است و چالشهای متعددی دارد. یکی از مهمترین چالشها، طراحی سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه است که باید به گونهای باشد که حرارت به طور یکنواخت از قالب خارج شود. همچنین، نگهداری قالبهای ریژه نیازمند بازرسی منظم و تعمیرات دورهای است تا از کاهش کیفیت قطعات تولید شده جلوگیری شود. مقاومت حرارتی و سایشی قالبهای ریژه نیز باید به طور مداوم بررسی شود. عیوب رایج در ریختهگری ریژه و روشهای برطرف کردن آنها باید به خوبی شناخته شوند.
کنترل کیفیت و استانداردهای صنعتی در ریختهگری ریژه
کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه یک فرآیند حیاتی است که در تمامی مراحل تولید انجام میشود. استانداردهای صنعتی در ریختهگری ریژه به تولیدکنندگان کمک میکنند تا قطعاتی با کیفیت بالا و مطابق با نیاز مشتری تولید کنند. کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه شامل بازرسی مواد اولیه، بررسی ابعاد قطعات، و تستهای غیرمخرب است. طراحی قالب ریخته گری ریژه نیز باید به گونهای باشد که امکان بازرسی و کنترل کیفیت به راحتی فراهم شود. فرآیند ریختهگری ریژه با رعایت این استانداردها، میتواند قطعاتی با دقت بالا و بدون عیب تولید کند.


تستهای غیرمخرب و روشهای بازرسی کیفیت
تستهای غیرمخرب و روشهای بازرسی کیفیت نقش مهمی در تضمین کیفیت قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه دارند. این تستها شامل مواردی مانند تست اولتراسونیک، تست رادیوگرافی، و تست مایعات نافذ هستند. هدف از این تستها، شناسایی عیوب داخلی و سطحی قطعات بدون آسیب رساندن به آنها است. کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه با استفاده از این تستها، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا و بدون عیب تولید کند. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در کیفیت نهایی قطعه دارند.
استانداردهای بینالمللی برای قالبهای ریختهگری ریژه
استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه شامل مواردی مانند انتخاب مواد مناسب برای قالب، طراحی سیستمهای راهگاهی و تغذیه، و سیستمهای خنککاری میشوند. این استانداردها به تولیدکنندگان کمک میکنند تا فرآیند ریختهگری ریژه را به صورت بهینه انجام دهند. رعایت استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه تضمین میکند که قطعات تولید شده دارای ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه مطلوب باشند. فرآیند ریختهگری ریژه با رعایت این استانداردها، میتواند قطعاتی با دقت بالا و بدون عیب تولید کند. استانداردهای بینالمللی برای قالبهای ریختهگری ریژه به بهبود کیفیت و ایمنی قطعات کمک میکنند.
مقایسه ریختهگری ریژه با سایر روشهای ریختهگری
مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر نشان میدهد که این روش دارای مزایا و معایب خاص خود است. در مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر مانند ریختهگری ماسهای و دایکاست، میتوان به دقت ابعادی بالاتر، سطح صافتر قطعات، و امکان تولید انبوه اشاره کرد. با این حال، طراحی قالب ریخته گری ریژه پیچیدهتر است و نیاز به سرمایهگذاری اولیه بیشتری دارد. فرآیند ریختهگری ریژه برای تولید قطعات پیچیده با دقت بالا مناسب است. مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر به انتخاب مناسبترین روش برای تولید قطعات کمک میکند.
تفاوت ریختهگری ریژه با ریختهگری ماسهای و دایکاست
تفاوت ریختهگری ریژه با ریختهگری ماسهای و دایکاست در نوع قالب مورد استفاده و فرآیند تزریق مذاب است. در ریختهگری ماسهای، از قالبهای یکبار مصرف ماسهای استفاده میشود، در حالی که در ریختهگری ریژه از قالبهای دائمی فلزی استفاده میشود. دایکاست نیز از قالبهای فلزی استفاده میکند، اما مذاب با فشار بالا به داخل قالب تزریق میشود. مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر نشان میدهد که ریختهگری ریژه دقت ابعادی بالاتری نسبت به ریختهگری ماسهای دارد، اما فشار تزریق کمتری نسبت به دایکاست دارد. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید با توجه به این تفاوتها انجام شود.
چرا ریختهگری ریژه در تولید قطعات دقیق و مقاوم توصیه میشود؟
ریختهگری ریژه در تولید قطعات دقیق و مقاوم توصیه میشود زیرا این روش امکان تولید قطعات با دقت ابعادی بالا، سطح صاف، و خواص مکانیکی مطلوب را فراهم میکند. ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه معمولاً بهتر از قطعات تولید شده با روشهای دیگر است. طراحی قالب ریخته گری ریژه نقش مهمی در دستیابی به این ویژگیها دارد. فرآیند ریختهگری ریژه با کنترل دقیق پارامترها، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا تولید کند. استفاده از مواد اولیه مناسب برای ریختهگری ریژه نیز به بهبود خواص قطعات کمک میکند.


مشکلات رایج در ریختهگری ریژه و راهکارهای رفع آن
عیوب رایج در ریختهگری ریژه و روشهای برطرف کردن آنها شامل مواردی مانند تخلخل، ترکخوردگی، و عدم پر شدن کامل قالب است. این مشکلات میتوانند ناشی از طراحی نامناسب قالب، کنترل نامناسب فرآیند تزریق، یا انتخاب نادرست مواد اولیه باشند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که از ایجاد این عیوب جلوگیری شود. فرآیند ریختهگری ریژه با کنترل دقیق پارامترها و استفاده از مواد اولیه با کیفیت، میتواند از بروز این مشکلات جلوگیری کند.
ترکخوردگی و حفرههای گازی در قطعات تولید شده
ترکخوردگی و حفرههای گازی از جمله عیوب رایج در قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه هستند. این عیوب میتوانند ناشی از انجماد نامناسب، وجود گاز در مذاب، یا طراحی نامناسب سیستمهای راهگاهی باشند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که انجماد به صورت یکنواخت انجام شود و از ایجاد تمرکز تنش جلوگیری شود. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از روشهای گاززدایی مذاب، میتواند از ایجاد حفرههای گازی جلوگیری کند. عیوب رایج در ریختهگری ریژه و روشهای برطرف کردن آنها باید به خوبی شناخته شوند.


تاثیر طراحی نامناسب قالب بر کیفیت نهایی قطعات
طراحی نامناسب قالب میتواند تاثیر زیادی بر کیفیت نهایی قطعات داشته باشد. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که مذاب به طور یکنواخت در قالب جریان یابد، انجماد به صورت جهتدار انجام شود، و از ایجاد تمرکز تنش جلوگیری شود. در غیر این صورت، ممکن است عیوبی مانند تخلخل، ترکخوردگی، و عدم پر شدن کامل قالب ایجاد شود. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از قالبهای بهینه، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا تولید کند. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در کیفیت نهایی قطعه دارند.
جمعبندی
ریختهگری ریژه یک فرآیند تولید قطعات فلزی با دقت بالا و کیفیت سطح مناسب است. طراحی قالب ریخته گری ریژه نقش کلیدی در کیفیت قطعات تولید شده دارد. فرآیند ریختهگری ریژه نیازمند کنترل دقیق پارامترها و استفاده از مواد اولیه با کیفیت است. مزایا و محدودیتهای ریختهگری ریژه باید به دقت بررسی شوند تا بتوان از این روش به طور بهینه استفاده کرد. مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر به انتخاب مناسبترین روش برای تولید قطعات کمک میکند. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در تضمین کیفیت و ایمنی قطعات تولید شده دارند.
سوالات متداول درباره طراحی قالب ریختهگری ریژه
تفاوت بین ریختهگری ریژه و ریختهگری ماسهای چیست؟
تفاوت اصلی بین ریختهگری ریژه و ریختهگری ماسهای در نوع قالب مورد استفاده است. در ریختهگری ریژه، از قالبهای دائمی فلزی استفاده میشود، در حالی که در ریختهگری ماسهای، از قالبهای یکبار مصرف ماسهای استفاده میشود. مقایسه ریختهگری ریژه با روشهای دیگر نشان میدهد که ریختهگری ریژه دقت ابعادی بالاتری دارد و سطح نهایی قطعه صافتری حاصل میشود. طراحی قالب ریخته گری ریژه نیز پیچیدهتر است. فرآیند ریختهگری ریژه امکان تولید قطعات با سرعت بالا را فراهم میکند.
چه فلزاتی برای ریختهگری ریژه مناسبتر هستند؟
مواد اولیه مناسب برای ریختهگری ریژه شامل آلیاژهای آلومینیوم، منیزیم، و مس هستند. این فلزات دارای نقطه ذوب پایینی هستند و به راحتی در قالب جریان مییابند. ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه به نوع فلز مورد استفاده بستگی دارد. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید با توجه به خواص فلز مورد استفاده انجام شود. فرآیند ریختهگری ریژه با استفاده از فلزات مناسب، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا تولید کند.
چگونه میتوان طول عمر قالبهای ریژه را افزایش داد؟
برای افزایش طول عمر قالبهای ریژه، باید از مواد با مقاومت حرارتی و سایشی بالا استفاده کرد. همچنین، طراحی سیستمهای خنککاری در قالبهای ریختهگری ریژه باید به گونهای باشد که حرارت به طور یکنواخت از قالب خارج شود. فرآیند پوششدهی داخلی قالبهای ریختهگری ریژه برای افزایش دوام نیز میتواند مفید باشد. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید به گونهای باشد که نگهداری و تعمیر قالب به راحتی انجام شود. مقاومت حرارتی و سایشی قالبهای ریژه نقش مهمی در طول عمر آنها دارد.
استانداردهای مهم در طراحی قالبهای ریژه کدامند؟
استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه شامل مواردی مانند انتخاب مواد مناسب برای قالب، طراحی سیستمهای راهگاهی و تغذیه، و سیستمهای خنککاری میشوند. این استانداردها به تولیدکنندگان کمک میکنند تا فرآیند ریختهگری ریژه را به صورت بهینه انجام دهند. طراحی قالب ریخته گری ریژه باید مطابق با این استانداردها باشد تا قطعات تولید شده دارای ویژگیهای مکانیکی قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه مطلوب باشند. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در کیفیت نهایی قطعه دارند.
کنترل کیفیت قطعات تولید شده با ریختهگری ریژه چگونه انجام میشود؟
کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه شامل بازرسی مواد اولیه، بررسی ابعاد قطعات، و تستهای غیرمخرب است. هدف از این بازرسیها و تستها، شناسایی عیوب داخلی و سطحی قطعات است. کنترل کیفیت در ریختهگری ریژه با استفاده از روشهای مختلف، میتواند قطعاتی با کیفیت بالا و بدون عیب تولید کند. طراحی قالب ریخته گری ریژه نیز باید به گونهای باشد که امکان بازرسی و کنترل کیفیت به راحتی فراهم شود. استانداردهای طراحی قالب ریختهگری ریژه نقش مهمی در کیفیت نهایی قطعه دارند.